We schrijven 23 september 1982. Bij bij het vallen van de avond verzamelt een enorme menigte zich op de Champ-de-Mars, alle ogen gericht op de eerste verdieping van de Eiffeltoren waar een gigantische houten kist met het opschrift “Voilà la nouvelle Citroën” hangt. Een duizelingwekkende licht- en geluidsshow wordt ingezet, met als hoogtepunt de kist die tot op de grond zakt. Daarin zit – raadt het al – een BX. Als klap op de vuurpijl wordt de Eiffeltoren versierd met de beroemde dubbele chevrons en volgt een groots vuurwerk.
Enkele dagen later, op 30 september 1982 om precies te zijn, opent het 69ste Autosalon van Parijs de deuren. Die beurs, waarop de BX als een echte ster schittert, luidt het begin in van de commercialisering van het model.
Projet « xb »
Het Citroën BX-project ging in 1978 van start onder de code “XB”. In 1979 waren de specificaties om te zeggen afgerond: erkend worden als een modern en onconventioneel voertuig met de nadruk op innovatie, was een must, en de wagen moest over voorwielaandrijving en een dwarsgeplaatste motor beschikken en – last but not least – licht zijn om een goede acceleratie en een laag brandstofverbruik te garanderen. Toen al stond alles in het teken van zuinigheid.
Zoals alle topwagens van Citroën uit die tijd was de BX uitgerust met een hydropneumatisch veersysteem en gezegend met een onberispelijke wegligging. Als vijfdeurs hatchback betrof het een praktische, maar vooral gestroomlijnde wagen. De ontwikkeling wat dat betreft had de Citroën-top te danken aan het technisch centrum van Vélizy, dat veel inversteerde in CAD (computerondersteund ontwerp) om optimaliteit te verzekeren. Het eindresultaat: een luchtweerstandscoëfficiënt van 0,34. Pas mal du tout.
Advertentie – lees hieronder verder
Dankzij het innovatieve gebruik van composietmaterialen voor onderdelen als de bumper, het kofferdeksel, de motorkap en de achterste stijlen, zette de BX amper 885 kg op de weegschaal. Vandaag zou zoiets compleet ondenkbaar zijn. Met zo’n laag gewicht heb je natuurlijk geen nood aan een pk-zwangere motor, dus volstond een PSA-blok met 62 pk of 72 pk (1360 cc) in de aanslag. De voorlopige krachtigste versie puurde ‘zelfs’ 90 pk uit een 1580 cc-motor. Behoorlijk dynamisch.
Bertone
Met de BX wilde Citroën in de hogere middenklasse vissen. Voor het esthetische gedeelte werd beroep gedaan op de beroemde Italiaanse carrosseriebouwer Bertone en de ontwerper van dienst (Marcello Gandini, de geestelijke vader van de Miura, de Countach en Stratos) stelde een originele lijn voor. Het moest iets worden met een typische Citroën-uitstraling.
Ook het interieur was opvallend, met een futuristisch dashboard geïnspireerd op dat van de CX en karakteristieke uitrustingen zoals de ‘satellieten’ (bedieningselementen gegroepeerd op een soort cilinder) aan weerszijden van het enkelspaaks stuurwiel.
De productie vond plaats in de fabriek van Rennes La Janais in Bretagne en van Vigo in Spanje. Klanten werden snel gevonden.
Impressionante carrière
De BX was 12 jaar op de markt – gebouwd in de fabriek van Rennes La Janais in Bretagne en van Vigo in Spanje – en beschikbaar in verschillende koetswerkvormen. In 1985 werd een break, die 17 cm langer was dan de berline en die Evasion heette, bij het gamma gevoegd.
In 1987 kreeg de BX een facelift, met een vloeiender lijnenspel als gevolg. De cabine werd eveneens bij de tijd gebracht en verloor zijn ‘eighties-look’. En natuurlijk bleef de uitrusting niet achter: klanten konden voortaan genieten van een open dak, airconditioning, een digitaal instrumentarium, fluwelen bekleding, aluminium velgen, een digitale klok en een boordcomputer. Die snufjes maakten dat de BX trouw kon blijven aan zijn imago van moderne auto.
Op mechanisch vlak waren er eveneens significante wijzigingen. De 16-kleppenmotor maakte zijn opwachting (de eerste Franse productieauto die daarmee kon opscheppen!), het vermogen liep op tot 160 pk en Citroën voorzag elektronische injectie, een katalysator met een lambdasonde, een automatische versnellingsbak, permanente vierwielaandrijving en ABS. Een dieselmotor (met automaat) was sinds ’85 beschikbaar .
Van de BX werd ook een rallywagen voor de openbare weg afgeleid, namelijk de civiele versie van de BX 4 TC groep B (2141 cm3, 200 pk, 220 km/u). Van die variant hebben amper 200 exemplaren de fabriek verlaten.
De productie van de BX werd gestaakt in juni 1994, met in totaal 2.337.016 exemplaren op de teller. Het model heeft bijgedragen aan de heropleving van het merk, d zich indertijd in een zeer slechte financiële situatie bevond.
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
