De naamgeving van dit model kan enkele richtingen uit: Porsche Abarth Carrera of ook Porsche 356/B Carrera GTL Abarth. Maar steeds blijft de link tussen de befaamde Duitse sportwagenbouwer en de Italiaanse tuner duidelijk. Bovendien was Carlo Abarth niet enkel Italiaan, want aangezien hij in Wenen werd geboren, bezat hij de dubbele nationaliteit.
Zijn echte voornaam was trouwens Karl en de Italo-Oostenrijker beheerste het Duits uitstekend. Zijn eerste huwelijk was zelfs met de secretaresse van Anton Piëch, de broer van Ferdinand Piëch en de schoonzoon van Ferdinand Porsche. Karl (Carlo) Abarth kende de families Porsche/Piëch dus vrij goed. Zo kwam hij in de kijker toen Porsche op het einde van de jaren 50 zijn 356 GT wou verbeteren om de Italiaanse concurrenten te snel af te zijn in de competities.
Geen verbintenis ondanks de goede resultaten
Dankzij Abarth werd het tovermiddel snel gevonden: een gestroomlijnder en lichter koetswerk ontwerpen. De aandrijving bleef echter ongewijzigd: de flat-four 1,6 liter van 115 pk, die al snel werd opgevoerd naar 128 en vervolgens 135 pk, dankzij onder meer een specifieke uitlaat, het handelsmerk van de Italo-Oostenrijker.
In september 1959 was Ferry Porsche finaal verleid door het project en tekende een bestelbon voor 20 exemplaren, met een optie voor nog 20 bijkomende wagens. In de races was het meteen bingo: de 356/B GTL Carrera Abarth won zijn klasse in de 24 Uren van Le Mans 1960, 1961 en 1962. Hij haalde verder eveneens klassezeges in de 1.000 km van de Nürburgring in 1960 en 1963. De samenwerking leek dus voortreffelijk te lopen, maar na de levering van de eerste 20 exemplaren klaagde Porsche over de gebrekkige afwerkingskwaliteit evenals de laattijdige leveringen. Er werd ook gefluisterd dat de Duitse pers deze Italiaans-Duitse flirt niet zag zitten. Resultaat: er kwamen geen 20 bijkomende exemplaren van de Porsche Abarth Carrera.
Advertentie – lees hieronder verder
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
