TEST BMW Z4: terug naar de bron?

Onze testsessie is er geen gewone. We worden eerst herenigd met de grootmoeder van de Z4, de Z3. Die roadster kwam uit in 1995 als BMW’s antwoord op de Mazda MX-5 en de minigastrol in de James Bond-film GoldenEye heeft zijn verkoop geen windeieren gelegd. Pas in 2003 was de opvolger terecht, de Z4 “E89”, en dat model werd in 2009 afgelost door de Z4 die je nu nog steeds bij de dealers vindt – met een metaaldak dus. Al kijken we vandaag toch het meeste uit naar de ontmoeting met de óvergrootmoeder van de nieuwe Z4: de mythische Z1 met zijn in het koetswerk zakkende portieren… Wat een plezier om daar (nog) eens mee te mogen rijden! Akkoord, met 170 paarden in stal is dit geen pk-monster en de lange overbrengingsverhoudingen van de versnellingsbak halen veel van de sportiviteit weg, maar wát een chassis: stijf ondanks zijn structuur en een absoluut plezier om te temmen. En het is exact dat gevoel dat BMW wil opwekken in de nieuwe Z4.

De Z4 moest wel comfortabel worden maar ook over een beheerst weggedrag beschikken, wat niet altijd evident is. Zijn gewicht ligt alvast 60 kg lager dan dat van de vorige generatie, terwijl zijn veiligheidsuitrusting 10 kg meer weegt. Dat belooft veel goeds voor de Toyota Supra die we in januari in Detroit zullen treffen. Die coupé werd namelijk samen met deze BMW cabrio ontwikkeld.

De nieuwe Z4 is gelukkig nog steeds een echte tweezitter. Hij is een beetje langer (+85 mm) en breder (+74 mm) dan de vorige maar heeft ook een wielbasis die 3 cm korter is. De ingenieurs beoogden een extra levendig weggedrag en bovendien moest zijn onderstel even rigide zijn als dat van de M4 Coupé… “Voor de vorige Z4 wilden we veel comfort, maar dit type wagen moet ook zeer sportief zijn en vandaag hebben we het ideale compromis gevonden”, aldus BMW.

Binnenin wachten geen verrassingen. Het design is puur, harmonieus en vooral duivels ergonomisch. Klassieke wijzerplaten zijn nu schermen maar daar merk je zo goed als niets van. De boordplank lijkt fors op die van de nieuwe 3 Reeks.

Dikke motor eerst

Het zachte weer nodigt uit om de kap te openen en amper 10 seconden later rijden we al cabrio. Om die klus te klaren, moet je wel beneden 50 km/u blijven. De kap wordt dan opgeborgen onder de achterklep, die een “royale” kofferbak voor zijn categorie verbergt: 281 liter.

Voor deze test rijden we met de (voorlopig) krachtigste versie van de Z4, de M40i, die zich door een 340 pk sterke 3 liter turbomotor laat aandrijven. Gelukkig zal de 2 literversie (197 pk) al van bij de lancering in maart beschikbaar worden, net als de drieliter met 258 pk. Allemaal benzines uiteraard!

De Z4 beschikt over een 5-links achterwielophanging, wat toch een must is. Zijn ook inbegrepen: een “sportstuurinrichting” met extra stuurhulp, adaptieve dempers en een elektronisch zelfblokkerend differentieel. We rijden op 19″ wielen (optioneel, standaard 18″) en sportbanden van Michelin.

Gas geven!

Vaart zit er alvast in: het sprintje van 0 tot 100 km/u lukt in minder dan 5 seconden en ook de efficiëntie van het onderstel is indrukwekkend. De stuurinrichting kunnen we ook als een duidelijke vooruitgang omschrijven: er zit zelfs gevoel in. Maar een lichtgewicht roadster is dit nog steeds niet, met zijn 1.600 kg droog aan de haak. Als we dan denken aan de 350 kg lichtere Z1…  Al is die oude rot natuurlijk ook minder veilig, comfortabel en… snel.

Conclusie

Na een testrit met de 3 liter kunnen we niet anders dan uitkijken naar een ontmoeting met de Z4 met 4 cilinders. Het is wel jammer dat hij nog steeds veel weegt…

De Z4 M40i in enkele cijfers

Motor: 6 cilinders in lijn, directe brandstofinjectie; 2.998cc; 340 pk bij 5.000 tpm; 500Nm bij 1.600 tpm
Aandrijving: achterwielen
Versnellingsbak: 8 versnellingen Steptronic, automatisch
L/b/h (mm): 4.324/1.864/1.304
Leeggewicht (kg): 1.610
Kofferinhoud (l): 281
0 – 100 km/u (sec): 4,6
Prijs: van € 42.700 tot € 62.050

Gemengd verbruik (opg.): 7.1l/100km
CO2: 165 g/km

Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be