Kort nadat mijn rij-indruk van de M3 Competition op Gocar.be was verschenen, uitte een lezer kritiek dat er te weinig informatie instond. Die man had een punt, al had dat deels te maken met het feit dat de kans ontbrak om de superkrachtige vierdeurs zoals het hoort uit te proberen. Wat ik echter wel had kunnen/moeten meedelen, was dat de nieuwe top van de 3 (en 4) Reeks extreem instelbaar is, in die mate dat je door de bomen het bos nog maar amper kan zien. De meeste moderne (sport)wagens pakken uit met standen zoals comfort, sport en sport plus, maar daar namen de BMW-ingenieurs geen genoegen mee. De verschillende delen van de wagen onderling instellen, gaat namelijk ook. De stuurinrichting comfortabel en de ophanging in Sport Plus? Geen probleem. Of liever de motor in opperste alertheid in combinatie met zachte dempers? Ook mogelijk. Hem sneller of net wat trager laten schakelen? Why not. Je kan zelfs op voorhand en op een schaal van tien bepalen hoeveel hij mag schuiven in de bochten. De combinatiemogelijkheden zijn bijna eindeloos.
Veel M’s
In de sportieve stand gaan de actieve cruise control en alle andere rijhulpfuncties zoals de rijstrookassistent uit, maar blijven échte veiligheidssnufjes aan, terwijl het optionele ‘Track’ ook dit laatste deel overboord gooit. Laatstgenoemde maakt deel uit van het M drive Pro-pakket en bevat ook M Traction Control, de M Drift Analyzer en de M Lap Timer. De M Mode laat van zijn kant toe om de “beleving” sportiever te maken met behulp van de verschillende displays. Voor wie het nog niet wist: alle tellerpartijen zijn tegenwoordig 100% digitaal.
Te veel instellingen?
Al die instellingen zijn op het belachelijke af, denk je nu misschien, en het is waar dat er ontzettend veel van zijn. Anderzijds laten ze je wel toe om de auto helemaal op jouw maat te brengen, of op die van je grootmoeder, wil je hem uitlenen. Dat is dan ook het mooie aan deze nieuwe modellen: ze zijn brutaal als het mag maar ook heel beschaafd en dus toegankelijk als het moet. Geschikt voor mensen zonder rij-ervaring? In zekere zin wel, zolang hij maar gematigd is ingesteld. Om de boel op zijn minst nog een beetje te vereenvoudigen, monteert BMW net zoals in de M5 berline rode M1- en M2-knoppen achter het stuur. Zij brengen vooraf gekozen settings samen zoals de geheugenfunctie van een zetel dat doet, maar dan voor de wagen in zijn geheel. Die M1 en M2 werden tijdens de circuittest ook effectief nuttig ingezet. De eerste om op te warmen (alles zachtjesaan en met de automaat ingeschakeld), de tweede om helemaal voluit te gaan (hard en snedig, met een manuele bediening via schakelpeddels).
Advertentie – lees hieronder verder
Mijn ervaring op circuit was…
In één woord: indrukwekkend. In wat meer woorden, viel het op hoe duivels efficiënt de M3 en de M4 zijn. Ik heb het wel degelijk over allebei, want in wezen gaat het om dezelfde auto, met dat verschil dat ze er anders uitzien (of toch na de A-stijl) en dat de eerste twee portieren extra bezit. Het verschil in kilo’s is miniem. Dit laatste zeg ik omdat ze beide meer dan 1,8 ton elk wegen en dat heeft al veel negatieve reacties bij sportwagenliefhebbers losgeweekt. Of die kritiek terecht is, moest ik nog ontdekken.
In totaal werden er twee maal twintig minuten rondjes afgehaspeld. Een sessie met de M3 Competition, de tweede met de M4 Competition. Ter herinnering: die dragen dezelfde, dubbel geblazen 3-liter zescilinder-in-lijn onder de kap, goed voor 510 pk en 650 Nm koppel. Het vermogen piekt bij 6.250 toeren, de trekkracht tussen 2.750 en 5.500 tr/min.
Niet alleen
Ik was niet moederziel alleen op de piste. Eerst en vooral werd er in BMW-trio’s gereden, maar op hetzelfde moment hadden ook Audi, Mercedes en Mini een ‘circuitbeleving’ voor enkele van hun klanten georganiseerd. Er reed een R8 rond, een e-tron RS, een AMG GT en een hoop veel minder snelle Mini’s, maar ook enkele geprepareerde Porsches en zelfs een paar Ferrari’s. Veel volk op de baan dus, wat betekent dat er ook veel moest worden geremd. Bovendien staat Zolder bekend als een remcircuit, dus je kan je de belasting van die onderdelen voorstellen.
Eerste vaststelling: de bijters van de M4 en M3 hebben een daadkrachtige maar vooral zeer goed doseerbare stopkracht en uithoudingsvermogen. Ze gaven geen kik, ook al werd er redelijk hard gevlamd – in de mate van het mogelijke, gezien de drukte. Nog impressionanter was de besturing. De elektrische bekrachtiging beperkt weliswaar de feedback in vergelijking met bimmers van weleer, maar de ongelooflijke precisie maakt werkelijk alles goed. Ik wist exact hoe hard ik moest insturen en waar de achteras verderop zou eindigen, zonder daar zware inspanningen voor te verrichten. De voortrein? Simpelweg geniaal in de omgang, zonder agressief te zijn. Deze BMW’s laten zich leiden zoals een getrainde hond, tot op de centimeter en ontdaan van wispelturigheid. Koud zweet is me geen enkele keer uitgebroken, en nochtans ben ik geen professional die alle weekends naar de ene of andere besloten omloop afzakt om sportwagens af te matten.
Eveneens opvallend, was de stijfheid en de optimale gewichtsverdeling. Deze auto’s duiken amper en wiebelen al zeker niet, wat ook weer voor meer gemoedsrust zorgt. Onder deze omstandigheden (het was droog en de baan was vlak) blijven de M3 en M4 beheerst, gebalanceerd, zonder verrassingen. Tegelijk zijn ze merkbaar krachtig (650 Nm koppel, weet je nog), met een vingervlugge gasrespons (géén turbogat want kleine, bijzonder snel draaiende turbo’s) en flitsende schakelwissels. Vlijmscherp als een scalpel, en tegelijkertijd relatief zacht en vergevensgezind. Het verschil met de grillige M4 van de vorige generatie is duidelijk. Liggen de kaarten anders, zoals wanneer het regent of als het traject uit hobbels en stoten bestaat, dan komen de instelmogelijkheden nog meer van pas. Het onderstel op Comfort, de motor op Sport Plus, de versnellingsbak in zijn minst agressieve modus… Ik noem maar enkele voorbeelden.
Wat dus vooral is blijven hangen, is het gevoel van controle dat deze nieuwe generatie M-sportwagens bieden. De besturing, de remmen en de balans werden hierboven al bejubeld, maar ook op het gebied van tractie wordt torenhoog gescoord. Het elektronische sperdifferentieel verricht wonderen en er was tijdens de in totaal veertig minuten durende sessies nooit sprake van onaangenaam onder- of overstuur, ondanks de achterwielaandrijving (BMW verkoopt ook een M3 en M4 met uitschakelbare xDrive, nvdr). Slechts een keertje of twee ging de poep een klein beetje een kant uit, maar dat viel telkens gemakkelijk en onmiddellijk recht te zetten. Deutsche Gründlichkeit op zijn allerbest, zonder drama maar met de voet toch stevig op het gaspedaal. Plots maakte het me niet zoveel meer uit dat dit zeer zware bakken zijn, letterlijk dan.
Liever manueel?
Zoals in de eerste testverslagen van de M3 en M4 stond, kan je deze modellen ook met een handgeschakelde zesbak bestellen. Aanvankelijk dacht ik dat ik deze minder krachtige versies zou verkiezen (480 in plaats van 510 paarden), maar daar ben ik op teruggekomen. Deze BMW’s zijn simpelweg beter én aardiger in combinatie met de 8-trapsautomaat met koppelomvormer. Sneller ook, wat natuurlijk een beetje logisch is.
Nog wat info…
De cockpit van de M3 en M4 bevatten nogal wat knoppen, met name rond de versnellingspook, maar geen overbodige franjes. Zoals gebruikelijk in een BMW verloopt de bediening vlot en intuïtief. De eerder vermelde instelmogelijkheden zijn natuurlijk een ander verhaal, maar die settings verander je in principe niet constant. Het head-up display doet ook een duit in het zakje. Tijdens het optrekken, hoeven de ogen immers niet naar beneden te dwalen waardoor je je aandacht steevast op de weg kan houden: alweer een plus voor de veiligheid en voor de concentratie. Werkelijk aan alles dat nuttig kon zijn, werd gedacht. Ja, zelfs aan een premature redline als de motor koud staat. Bovendien is de zitting comfortabel en steunvol, en zoals gewoonlijk uiterst regelbaar op verschillende vlakken.
Conclusie
Een week geleden vroeg ik me af waarom BMW nog auto’s maakt met zoveel vermogen. Op die vraag kwam het antwoord sneller dan verwacht. De nieuwe M3 en M4 zijn indrukwekkend snelle all-rounders die overal en altijd inzetbaar zijn, voor zowel oma als de doorgewinterde racepiloot.
Foto’s: Andreas Gijbels
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
