PROTOTYPETEST Peugeot 308 SW Hybrid: Beter dan een...

De 308 is een mijlpaal in de geschiedenis van Peugeot. We schrijven begin van de jaren 2010. Het gaat alweer niet zo goed met de constructeur uit Sochaux. Op dat moment zit de tweede generatie van de 308 in de pijplijn. Bepaalde krachten in het bedrijf beslissen om het over een andere boeg te gooien. In mensentaal en ietwat neerbuigend voor het verleden van het merk: om eens een écht goede auto te maken… Het recept daarvoor: lonken naar de concurrentie die al jaren de norm is in het C-segment, namelijk de Volkswagen Golf. Kwaliteit promoveren tot belangrijkste item in het lastenboek. En op geen euro kijken. Peugeot paste het recept toe en zette een heerlijk goede auto neer in de compacte middenklasse. Toenmalig projectverantwoordelijke Vincent Devos voelde zich niet te beroerd om het ons toen letterlijk te zeggen: “De Golf was onze referentie toen we begonnen met het ontwerp.” De saus pakte, en Peugeot trok die hang naar veel grotere kwaliteit en rijplezier door. Neem daarbij het succes van de SUV’s van het merk, gebouwd met diezelfde filosofie: bingo!

Hoe Golf? Waar Golf?

Eind dit jaar komt de derde generatie van de 308 op de markt. En dus ook de breakversie, de SW, in ons land goed voor minstens de helft van de verkoop. Gocar.be ging er al mee rijden, luisterde naar het verhaal van de huidige projectverantwoordelijken, en hoorde het woord ‘Golf’ geen enkele keer vallen. Oké, de Golf is nog altijd de best verkopende in het C-segment, maar de nieuwe 308 is evenzeer norm geworden, zeer zeker bij bestuurders die in de eerste plaats uit zijn op rijplezier.

Bij een eerste blik valt vooral de langere motorkap op, niet alleen bij de SW maar ook de hatchback. En neen, daar is geen technisch reden voor. Het was gewoon een esthetisch keuze van de designer: een langere motorkap zorgt voor een uitstraling die meer ‘premium’ is, de ambitie van Peugeot binnen de Stellantis-groep. Nu we het over de contouren hebben: ondergetekende heeft het toch wel wat moeilijk met de achtersteven van de 308 SW.

Niet dat we hem niet geslaagd vinden, maar bij de eerste kennismaking, in de fabriek van Mulhouse, betrapten we er onszelf toch op dat we even stonden te zoeken naar échte Peugeot-trekjes. Zoals je die wel in weelderige mate wél vindt in de snoet -geen twijfel bij vooraanzicht, daar staat een Peugeot. Dat denk je ook achter het stuur, want de ondertussen bekende i-cockpit met het kleine stuur zijn meer dan ooit ‘Peugeot’. Maar het gaat wel om een grondig herwerkte versie. Er is niet alleen gesleuteld aan de kwaliteit van het scherm, en de reactiviteit. Ook de interface werd aangepakt om intuïtiever aan te voelen. De ontwerpers hanteerden daarbij de stelregel dat het zoveel mogelijk moest lijken op het gebruik van een smartphone. Opdat je als gebruiker nooit meer zou verdwalen in de menu’s. Handig daarbij is de ‘home’-knop.

Advertentie – lees hieronder verder

Praktische plug-in hybride

Tijd om de weg op te gaan, met bijzondere aandacht voor de breakversie, de SW, waarvan we de prototypes konden uitproberen op een combinatie van traag dorpsverkeer en snelle, bochtige buitenwegen. Qua handzaamheid leverden de ingenieurs puik werk, want met een blinddoek achter het stuur (niet proberen…) zou je echt moeten gokken om te zeggen of je met de hatchback dan wel met de grotere SW rijdt. Ze serveren beide veel rijplezier, met een voortrein die lichtvoetig stuurt maar voldoende communiceert met je handen, en bijtvast is als je hem strak in de bocht zet. Peugeot zegt dat het verwacht dat minstens 25 procent van de verkoop naar de plug-in hybride zal gaan, met zijn uitstoot van amper 25 gram CO2/km en een elektrisch rijbereik van 59 kilometer. Zoals bij iedere test van een PHEV zochten we meteen naar het stuurgevoel: of de aandrijflijn met naast de viercilinder ook nog eens elektromotor én batterij de dynamiek van de auto niet al te zeer fnuiken met dat meergewicht -bekend euvel van veel plug-in hybrides. Neen dus. Ook hier ontpopt de SW zich tot een snedige en vloeiend sturende break, waarmee het op slingerende wegen genieten is. Knap werk. Temeer omdat de overgang tussen elektriciteit en benzine zeer vloeiend is. Alleen de remmen van de SW ontberen enige progressiviteit: de overgang van heel even licht remmen tot ietsje harder komt te fors op je af, maar de verantwoordelijken beloofden ons dat de productieversies daar geen last meer van zullen hebben.

Naast twee plug-in hybride uitvoeringen van 180 en 225 pk (26 gram, 60 km) komen er ook drie versies op benzine (110 en 130 pk) en een diesel van 130 pk.

Conclusie

Wie vrouwlief kan overtuigen om toch maar een break te nemen in plaats van een SUV, zal veel plezier beleven aan de 308 SW. En zich op geen enkel moment storen aan het meergewicht van de PHEV-aandrijflijn.