Item: Twingo
Rating: 8
Author: Laurent Zilli

De Twingo Electric werd gelanceerd ter gelegenheid van de update van het model dat intussen al 5 jaar op onze wegen rijdt. Waaraan is deze variant dan te herkennen? Wel, ze gelijkt als twee druppels water op de versie met verbrandingsmotor, buiten enkele blauwe accenten (dit is de “elektrische” kleur van het merk) op zowel het koetswerk als in het interieur. En uiteraard kreeg de wagen ook een aangepast dashboard, dat bijvoorbeeld aangeeft wanneer je elektriciteit verbruikt en wanneer je ze opwekt.

De batterijen zitten vooraan onder de stoelen en de elektromotor neemt de plaats in van de klassieke verbrandingsmotor en bevindt zich achteraan onder de koffervloer, zodat de interieurruimte ongewijzigd blijft. Gelukkig maar, want op dit vlak maakt de huidige Twingo helaas niet zoveel indruk als zijn voorgangers. Verder blijft het interieur nog steeds kleurig, schattig en aangenaam om in te vertoeven. Tenslotte is het enige minpunt van de elektrische versie, vergeleken met de andere Twingo’s, dat de laadkabels plaats innemen in de toch al krappe koffer (188 liter), omdat Renault het heeft nagelaten vooraan een opbergvak te voorzien.

Vinnig en efficiënt

De Twingo Electric krijgt een motor van 82 pk en 160 Nm, die gevoed wordt door een batterij van 22 kWh. Die laat een autonomie van gemiddeld 190 km toe, of 225 km in de Eco-stand, en zelfs 270 km in een stedelijke omgeving. Misschien zijn deze cijfers niet “spectaculair” genoeg om de sceptici te overtuigen, maar noteer wel dat ze volstaan in het echte leven, vooral omdat ze realistisch zijn. En daarnaast is de Twingo Electric met zijn compact formaat en onmiddellijk beschikbaar koppel een echte pretmachine. We konden trouwens niet weerstaan aan de drang om dit beestje tijdens onze testrit even op zijn staart te trappen. Uiteraard leidt zo’n sportieve rijstijl niet tot een optimalisering van het rijbereik. Maar na een tweede, rustiger deel kwamen we toch uit op een reële autonomie van 180 km. Daaruit valt af te leiden dat je bij een “normale” rijstijl die beloofde 190 km wel makkelijk zal halen, zelfs zonder gebruik te maken van de Eco-stand die het vermogen wat dichtknijpt gedurende de acceleraties. En waarschijnlijk zit er nog meer in.

Advertentie – lees hieronder verder

Een EV die echt steek houdt

Een ander cijfer om te onthouden: 11,7 kWh/100 km. Dat is het gemiddelde verbruik van de Twingo Electric, terwijl de meeste andere populaire, elektrische SUV’s er tussen 25 en 30 kWh/100 km doorjagen, wat overeenstemt met het dagelijks elektriciteitsverbruik van een modaal Belgisch gezin. Als het doel van de elektrificatie van het wagenpark het energieverbruik en de CO₂-uitstoot te beperken is, welk wagensegment is daar dan het meest voor geschikt, denk je?

Conclusie

Als je weet dat er al een Twingo Electric is voor 20.000 euro (een première op de markt van elektrische wagens), dan is het duidelijk dat dit model heel wat potentieel heeft als eerste ervaring met elektromobiliteit. Want een tweede auto vervangen door een elektrisch exemplaar is natuurlijk een minder “grote sprong in het onbekende”, dan meteen de eerste gezinswagen van de hand doen.

Maar… Waar blijven de laadpalen?

De test met deze opmerkelijke elektrische wagen is de ideale gelegenheid om de vinger nog eens op de wonde te leggen. Zoals je hoger kon lezen, komt een elektrische wagen zeer goed tot zijn recht in een stadsomgeving, en dat geldt trouwens voor heel wat andere modellen naast de Twingo. Zo’n kleine elektrische wagen verbruikt immers weinig energie en heeft in de stad een positieve invloed op vlak van gezondheid, geluids- en geurhinder. Maar de stadsbewoners die zich een elektrische wagen willen aanschaffen stuiten vaak op een cruciaal probleem: ze hebben geen garage om de auto op te laden. Bij gebrek daaraan zouden voldoende laadpalen de oplossing kunnen bieden. Alleen zijn die er (nog) niet… Dus als men er nu al aan denkt sommige wagens uit het stadcentrum te bannen en zelfs het einde van de auto’s met verbrandingsmotor binnen 10 jaar aankondigt, zal er nog heel wat moeten veranderen op vlak van infrastructuur. De politieke wereld is heel sterk in het onder druk zette van de constructeurs en het publiek. Maar nu is het hoog tijd dat de politiek zichzelf onder druk gaat zetten.