Item: 1 Reeks
Rating: 7
Author: David Leclercq

Sinds 2019 is de BMW 1 Reeks geen achterwielaandrijver meer, maar een voorvielaandrijver. Een grote ommekeer voor het model, die te verklaren valt door een nieuwe strategie om te besparen met schaalvergroting. Uit klantenonderzoek was gebleken dat de meeste eigenaars van een 1 Serie zelfs niet wisten of ze nu met een voor- of achterwielaandrijver reden. Voor hen is het als twee druppels water. Het model veranderde daarom grondig van filosofie. Hoewel er dus wat originaliteit verloren ging, won hij aan ruimte en functionaliteit, toch in vergelijking met zijn voorgangers.

Dit gezegd zijnde, kon BMW natuurlijk niet voorbij aan een sportieve versie. Zeker niet omdat de concurrentie hevig is en BMW een reputatie hoog te houden heeft. Sinds enkele jaren haalt Mercedes alles uit de kast met zijn A-Klasse, vooral in de AMG-versies, terwijl Ford zich weet te onderscheiden met de Focus RS. En dat zijn maar enkele voorbeelden.

Vroeger beschikte de sportieve versie van de 1 Reeks (M140i) over een zescilinder-in-lijn, typisch voor de Bayerische Motoren Werke. Tegenwoordig moeten constructeurs echter hard opletten met hun CO₂-uitstoot, die ze sterk moeten beperken. Resultaat: BMW zei de zes-in-lijn vaarwel en verwelkomde een viercilinder met biturbo om deze modelreeks voort te zetten. De kwaliteit van het werk dat de motorenbouwers geleverd hebben, blijft indrukwekkend. Deze tweeliter ontwikkelt toch 306 pk bij 6.000 tr/min en een zeer aantrekkelijk koppel van 450 Nm. Dat plaatst hem recht tegenover de Mercedes A 35. De A 45 speelt nog een categorie hoger, maar daarvoor heeft BMW de M2 in huis.

Verbeteringen

De M135i xDrive kreeg een reeks verbeteringen op meerdere vlakken, in ieder geval op de modellen die niet uitgerust zijn met de optionele adaptieve ophanging (170 euro). De ingenieurs gingen niet op zoek naar extra motorvermogen. Ze wilden deze 1 Reeks ‘M’ wel levendiger maken om te besturen, want het model werd tot nu toe gekritiseerd om zijn iets te rustige karakter.

Advertentie – lees hieronder verder

Om deze sportieveling beter te laten aansluiten bij de liefhebbers van puur rijplezier, werd de M Sport-ophanging grondig aangepast, met gewijzigde draagarmen, een nieuwe afstelling voor de schokdempers en veren, Michelin Pilot Sport 4-banden en een groter camber vooraan (+2 graden). De principes van de vierwielaandrijving werden niet aangepast, wellicht wegens de slijtage. Alleen de selectieve remfunctie werd lichtjes aangepast om de ingreep (en dus de wendbaarheid van de auto) te benadrukken.

Op de weg lijken deze verbeteringen deels hun vruchten af te werpen, want je kunt de M135i xDrive ‘zetten’ bij het remmen. Hij blijft dus niet simpelweg vastgeklonken aan het traject van het stuur en laat toe om de achterkant zacht te laten uitbreken, met een zekere naturel die het rijden interessanter maakt. Uiteraard is het zelfblokkerend Torsen-differentieel nog altijd aanwezig tussen de voorwielen, wat helpt om een zeer precieze en efficiënte voorkant te behouden, zonder overdreven koppelreacties door de besturing. Dit gezegd zijnde, is het plaatje toch niet helemaal compleet, want het weggedrag van de M135i is nog niet evenwaardig aan dat van een Focus RS of een A 35 AMG. De BMW heeft zeker gewonnen aan efficiëntie en plezier, maar dit model vertoont nog altijd een kleine neiging tot onderstuur.

Meer geluid

Aan de motor heeft BMW ook enkele parameters aangepast, maar alleen op het vlak van de kunstmatige soundtrack die in het interieur weerklinkt via de geluidsinstallatie. Er zit wat meer realisme in de klassieke standen en wat meer pit in de sportiefste stand. Maar die kan het mooie geluid van een echte, goed afgestelde uitlaat toch niet vervangen.

Het blijft een feit dat de tweeliter met sterke drukvoeding een heel aangenaam prestatieniveau haalt. De duw in de rug is zeer lineair en heeft natuurlijk niet het karakter van een atmosferische motor, maar het zou onterecht zijn om te klagen. De viercilinder blijkt ook zuinig en daalt bij dagelijks gebruik onder de 7 l/100 km. Niet slecht. Als je de reserves van de mechaniek aanspreekt, stijgt de factuur uiteraard gemakkelijk tot boven de 12 l/100 km. Logisch.

Ook de achttrapsautomaat verdient nog een woordje uitleg. Die lijkt te werken zoals een bak met dubbele koppeling, in die zin dat zijn mapping veel schokken en brute reacties opwekt bij het schakelen, terwijl dit niet per se te rechtvaardigen is. Jammer, want het geeft je eerder de indruk van een gebrek aan ontwikkeling dan dat je het idee krijgt dat de sportiviteit van de auto benadrukt wordt.

Premiumprijs

Met een verkoopprijs van 53.200 euro kunnen we niet zeggen dat de BMW M135i xDrive buitensporig geprijsd is, want je moet 60.000 euro neertellen voor zijn evenknie bij Mercedes (A 35). Zoals vaak bij BMW zijn de opties talrijk en kan de factuur snel oplopen naargelang de specifieke wensen. Het is aantrekkelijker om de M135i in Vlaanderen te kopen, waar de taksen lager zijn dan in Wallonië (4.957 euro belasting op inverkeerstelling). Niets nieuws onder de zon.

Conclusie

Door de BMW M135i xDrive te verfijnen, biedt BMW zijn klanten eindelijk de keuze: een levendigere auto met de standaard M Sport-ophanging – ook al is die nog niet helemaal perfect – of een zachtere versie, uitgerust met optionele adaptieve demping (170 euro). Het is een stap in de goede richting, al zouden we graag een volledig ontketende M135i zien, zoals een Focus RS. Maar dat is waarschijnlijk een premiumauto onwaardig…