Belangrijk om te weten, is dat de EQC 400 eindelijk een driefaselader van 11 kW heeft gekregen. Onze gelijknamige testwagen van vorig jaar bleef steken op een tweefaselader van 7,4 kW: veruit de grootste reden van kritiek op deze EV SUV. Het gevolg: zijn 80 kWh-batterij is 35% sneller vol dan die van een EQC met 2020 als bouwjaar, wat er concreet op neerkomt dat het 6,5 uur duurt om van 0 naar 100% capaciteit te gaan, een laadsessie die voorheen 11 uur in beslag nam. Meer dan gewoon een nachtje slapen dus.
Kan het ook sneller?
Ja, want je kan de EQC ook aan een DC-snellader van 110 kW hangen. Dan volstaan 40 minuten om van een compleet lege batterij (altijd te vermijden!) naar een voor 80% gevuld exemplaar te gaan, genoeg om er weer een poos tegenaan te kunnen. Mercedes biedt klanten trouwens de toegang tot een groot aantal publeke laadpunten van verschillende leveranciers (het merk heeft het over ‘me Charge’), gekoppeld aan een zeer handige app.
Goed genoeg?
De EQC laadt dus rapper op dan ooit, maar heeft stevige concurrenten. De BMW iX3 bijvoorbeeld, die er minder chique uitziet, een pak minder vermogen heeft maar wel een paar duizend euro goedkoper is én over een grotere autonomie beschikt (voor een even grote batterij), gaat prat op 150 kW. Hetzelfde geldt voor de Audi e-tron 55, die met 408 pk exact evenveel paarden als de EQC 400 levert maar in die versie met een nog grotere batterij uitpakt. Een kanttekening: met de e-tron 55 geraak je in de praktijk niet (veel) verder dan met de nieuwe EQC, waarover zo meteen meer, en bovendien moet daar ongeveer 15.000 euro extra voor op tafel worden gelegd. Plaats je echter de basisversies naast elkaar (de EQC 400, de enige beschikbare motorversie, versus de e-tron 50 van 310 pk), dan lopen de prijzen min of meer gelijk op, in een licht voordeel voor de Mercedes. Hoeveel die dan kost? Nog even geduld…
Advertentie – lees hieronder verder
Geruststellend
De eerste blik op de boordcomputer van de volledig opgeladen EQC 2021 was in zeker zin een geruststelling. Geschat rijbereik: 313 km. Akkoord, da’s nog steeds minder dan de door Mercedes beloofde 361 tot 411 km, maar wel meer dan de 271 km die vlak na het overhandigen van de sleutels van de EQC die we vorig jaar uitprobeerden, van het scherm te lezen viel. Alles hangt er natuurlijk vanaf hoe zwaar de voet van de vorige gebruiker was. In ieder geval werd na de test in 2020 duidelijk dat de EQC dankzij tal van efficiëntiesystemen, met inbegrip van gps-data, zoveel mogelijk uit de kan haalt om niet te veel stroom te verspillen. Hij geeft ook telkens een realistische voorstelling van de resterende autonomie weer, waardoor verrassingen uitgesloten zijn. Na een (weliswaar korte) rit in druk stadsverkeer, door het vele remmen en dus energierecuperatie, was het bereik zelfs gestegen.
124 km later…
Onze nieuwe leen-EQC had er “al” 2.368 km opzitten. Exact 124 km later was 51% van de accucapaciteit verdwenen. Dat viel op zich mee, ermee rekening houdend dat er vooral snelwegkilometers werden afgelegd, dat er met de airco aan werd gereden (het was warm) en dat we geen slak hebben geïmiteerd. We konden het immers niet laten om af en toe het gaspedaal helemaal te vloeren, een kwestie van de 408 elektrische paarden, verdeeld over twee motoren, te laten zien wat ze in hun mars hebben. Toegegeven, zoveel vermogen heeft niemand nodig, maar de EQC weegt dan ook bijna 2,5 ton.
Snel? Neen en ja
De topsnelheid van de EQC is net zoals die van moderne Volvo’s gelimiteerd op 180 km/u, maar dat wil hoegenaamd niet zeggen dat het een luiaard betreft. Als het licht op groen springt, ben je in het gros van de gevallen (veel) sneller weg dan de wagens achter of naast je. Een typische eigenschap van elektrische auto’s, want zij kunnen hun maximale trekkracht, in dit geval een zeer stevige 760 Nm, onmiddellijk tevoorschijn toveren. Ondanks zijn hoge gewicht schiet deze SUV er vanuit stilstand als een pijl vandoor, zonder wielspin dankzij de vierwielaandrijving, en lukt het sprintje van 0 tot 100 km/u in een (uiteraard geruisloze) 5 seconden. We zeggen er wel meteen bij dat acceleraties boven 100 km/u minder sensationeel verlopen.
Terug naar de essentie…
De batterij was voor iets meer dan de helft leeg, waardoor het geen slecht idee leek om het ding op te laden. Dat gebeurde niet aan een door de Mercedes-app aangeraden punt, wel door er de stekker van een DC-terminal van een nabijgelegen supermarkt van “maar” 50 kW in te pluggen. Er moest nu eenmaal gewinkeld worden en opladen kost daar geen cent, een privilege voor EV- en PHEV-rijders. De bedoeling was om een half uurtje later weer in de auto te stappen, maar er stond veel op de verlanglijst en de wachtrijen aan de kassa’s waren een pak langer dan gewoonlijk. Exact een uur en 4 minuten later, na de inhoud van een volle kar in de koffer (volume: 500 liter) over te hevelen, namen we weer plaats achter het stuur. De capaciteit was toegenomen tot 99% en het beloofde bereik lag met 318 km hoger dan vóór we aan het testwerk waren begonnen. Nu moet je ook weten dat batterijen van elektrische auto’s het snelst opladen tot 80%, en (veel) minder snel van 80% tot 100%.
Een paar dagen later…
Met amper 91 km extra op de teller was de testperiode afgelopen. Eerlijk is eerlijk: er werd sinds de enige laadsessie aan de supermarkt helemáál niet meer op een groene rijstijl gefocust en dat vertaalde zich naar een hoger stroomverbruik dan zou mogen, namelijk 39,3 kWh/100 km (een pak meer dan de 22.3 kWh/100 km die in de brochure staat), waarvan 68% naar het rijden zelf, 26% naar airco (en verwarming) en 6% naar “andere” was gegaan. Door ons niet bepaald te hebben ingehouden, weliswaar zonder snelheidsboetes te verzamelen, werd de EQC teruggebracht met een resterende autonomie van 164 km. In een notendop: er werd in totaal 215 km gereden, één keer een dik uur gratis opgeladen aan een 50 kW-terminal (minder dan de helft van de snelst mogelijke lader) en er was 164 km op overschot, zonder dat er moeite werd gedaan om zo min mogelijk te verbruiken, wat je eigenlijk wel zou moeten doen met een EV. Geen spectaculair resultaat, maar evenmin een teleurstelling, al mogen we deze test niet als representatief omschrijven, simpelweg omdat er te weinig werd (eco)gereden en omdat de interessantste laadmogelijkheid niet werd benut. Daarvoor, beste lezer, onze welgemeende excuses.
De prijs dan?
De EQC is niet meteen wat je een goedkope auto kan noemen, maar hij ziet er wel duurder uit dan hij is. Prijzen starten vanaf 70.059 euro (Business Edition) en lopen op tot 78.408 euro (Sport). Een zwart exemplaar kost geen euro extra, voor wit komt er 302 euro bij en voor de meeste andere tinten (verschillende soorten grijs, zilver en blauw) 944 euro. Wil je extra opvallen, dan kan dat ook, zoals met hyacintrood (+ 1379 euro), diamant helder wit (+ 1803 euro) en designo selenietgrijs (+ 2396 euro!). Hetzelfde verhaal bij de wielen, die allemaal een AMG-stempel hebben: standaard (zonder meerprijs dus) liggen er knappe 19-duimers onder, en voor relatief kleine sommen (tot 300 euro) kan je kiezen voor dezelfde grootte maar een ander design. De velgkeuze hangt ook deels af van de gekozen uitvoering van de EQC, en de duurste set (21″) kost 1.815 euro, zowaar het dubbele van de prijs van de op één na duurste (en meest gekochte). We gaan niet alle opties aanhalen in deze test, maar het mag duidelijk wezen dat zelfs de basis-EQC een premiumwagen is, met zaken zoals een achteruitrijcamerasysteem, elektrisch inklapbare buitenspiegels, sleutelloze toegang, een viervoudig verstelbare lendensteun enzoverder. Het pakket met (basis)leder, mooie binnenverlichting en dergelijke kost ook “maar” 714 extra. Natuurlijk kan je voor meer opsmuk, duurdere ledersoorten soorten (met 2.662 euro duotone Nappaleder als de prijzigste) en extra technologie kiezen (het MBUX-multimediasysteem bijvoorbeeld), maar al bij al valt de lengte van de optielijst mee, of toch voor een Mercedes.
Conclusie
Dankzij zijn nieuwe laadmogelijkheden is de Mercedes EQC vrijer van kritiek. Zijn autonomie ligt in de lijn van die van zijn concurrenten, net als zijn prijskaartje, en qua gebruiksgemak is dit een zeer fijne elektrische SUV die nooit voor onaangename verrassingen zorgt. Hadden we al gezegd dat dit een bloedmooie auto is?
Op zoek naar een auto? Zoek, vind en koop het beste model op Gocar.be
