Item: 2 Reeks
Rating: 8
Author: Nicolas Morlet

Tijdens onze testrit van het prototype van de nieuwe 2 Reeks in mei, vertelden de BMW-ingenieurs ons dat ze hun nieuw model hadden ontwikkeld als een geschenk aan fans van het merk, nadat ze hen hadden gevraagd wat ze verwachtten van een ‘echte’ BMW. Een soort van eerbetoon aan de coupétraditie die het Duitse merk dierbaar is.

De 2 Reeks is dan ook zeer klassiek in zijn esthetische keuzes, met een karakteristiek profiel waarbij de lange motorkap de cockpit naar achter duwt en eindigt met een korte traditionele kofferbak.

De trekken zijn gespierd, vooral ter hoogte van de fraai geprofileerde achtervleugels, en met de vrij agressieve voorlichten. Klassiek is ook de grille … die verrassend bescheiden blijft in een gamma met steeds forsere smoelwerken. BMW specificeert niet of dit een vraag van de fans was, maar het resultaat is in ieder geval een onmiskenbare sportiviteit getint met een zekere elegantie, bijna discreet, waarmee het nieuwe model dichter aanleunt bij de oude 1 Reeks Coupé dan bij de vorige 2 Reeks Coupé.

Lekker strak

Aan boord is alles nog klassiek. We vinden het typische universum van BMW terug, met een dashboard dat grotendeels is geïnspireerd op dat van de 4 Reeks. En dat is geen toeval, je zal later zien waarom.

Advertentie – lees hieronder verder

Het instrumentarium is uiteraard digitaal en personaliseerbaar, en de multimediafuncties worden weergegeven op een 10,25-inch aanraakscherm met alle connectiviteit die nu onmisbaar is. Maar BMW had het goede idee om de iDrive-draaiknop te behouden voor een eenvoudigere manipulatie tijdens het rijden.

Op de middenconsole kan je met verschillende programmeerbare knoppen direct toegang krijgen tot bepaalde functies, de airconditioning heeft een eigen bedieningseenheid en links van de kleine pook van de automatische transmissie geeft een reeks toetsen directe toegang tot de verschillende rijmodi. Ik ben misschien een ‘boomer’ in hart en nieren (om een term te gebruiken die BMW marketing leuk vindt), maar ik waardeer deze vorm van eenvoud, en vooral de ergonomie die het biedt.

Basis van 4 reeks

Het dashboard is niet het enige wat de 2 en 4 gemeen hebben. De nieuwkomer deelt ook zijn platform met zijn grote broer, maar geeft hier 26 cm toe met een lengte van 4,54 meter. Hij is dus technisch niet meer gebaseerd op de 1 Reeks zoals de vorige modellen, aangezien die is bezweken aan voorwielaandrijving, wat voor een BMW coupé natuurlijk ondenkbaar is.

De 2 Reeks blijft dus een achterwielaandrijving, in ieder geval toch in zijn instapversies 220d (190pk) en 220i (184pk). Deze M240i vertrouwt op een xDrive met een achterwielaangedreven karakter, die alleen zijn vooras erbij betrekt indien nodig. En een geluk komt nooit alleen, want hij neemt ook de zescilinder 3-liter biturbo-motor met 374pk/500Nm over.

Natuurlijk en intuïtief

Onderweg is het resultaat eveneens overtuigend: deze M240i is een echte kleine M, die zijn bestuurder heftige sensaties en een natuurlijk gevoel weet te bezorgen, dingen die helaas zeldzaam worden in dit segment. De motor is typisch BMW, met een mooie lineaire vermogensopbouw in de toeren, waardoor hij bij 2.000 opm net zo goed zijn koppel vrijgeeft als bij 6.500 opm, de bovengrens van zijn maximale vermogen.

4,3 seconden volstaan om van 0 naar 100 km/u te spurten en de topsnelheid wordt elektronisch begrensd op 250 km/u. Maar wat we vooral waarderen is dat deze M2 nooit overdrijft, dat hij van zijn sensaties laat genieten zonder dat je daarvoor hoeft te vliegen tegen snelheden die je zeker je rijbewijs zullen kosten.

De precisie van de besturing, de afwezigheid van enige vertraging op het gaspedaal en de natuurlijke balans van de auto maken het rijden intens en intuïtief. De versnellingsbak reageert zeer vinnig en heeft bovendien een magische functie: als je een seconde aan de linkerpeddel van het stuurwiel trekt, selecteert hij automatisch de juiste versnelling voor een kanonherneming.

Dat resulteert in een geweldig rijgemak, zowel voor de bestuurder die op zoek is naar pure efficiëntie als voor wie liever het driften controleert. Dit dankzij het ESP dat nog heel wat vrijheid toelaat in de sportiefste rijmodi en zelfs volledig gedeactiveerd kan worden. Als we echt willen vitten, dan kunnen we enkel de stuurinrichting een klein gebrek aan feedback verwijten.

Conclusie

Verdorie, deze M2 is een remedie tegen zwaarmoedigheid! Schreven we M2!? Sorry, we bedoelden natuurlijk M240i. De M2 komt er iets later aan. Maar zal dat nog nodig zijn!?