TEST Hyundai i20: Eindelijk erkenning?

Ondanks zijn onmiskenbare kwaliteiten is de Hyundai i20 nooit in staat geweest om zijn verkoop van de grond te krijgen. Een flop die deels toe te schrijven was aan het banale voorkomen. De constructeur begreep dit en stuurde het concept radicaal bij voor deze derde generatie, die een veel persoonlijker design kreeg. Dit geldt voor de voorpartij, waar het geheel van de koplampen en de grille zowaar een brede glimlach vertoont. Maar het komt vooral tot uiting aan de achterzijde, die op zijn zachtst gezegd origineel is met zijn “scherpe” lichtblokken en de lichtstrip die over de hele achterklep doorloopt. Je vindt het ontwerp leuk of niet, maar dit keer zal de i20 zeker opvallen in het verkeer.

Modern voorkomen

Het interieur vertoont dezelfde moderne sfeer, onder meer met een digitaal dashboard met een personaliseerbaar scherm vanaf het tweede afwerkingsniveau Twist (op 4), en vanaf het derde (Techno) een groot centraal aanraakscherm van 10,25” met een prachtige weergave. Dat laatste stuurt een compleet en responsief multimediasysteem aan, in combinatie met handige sneltoetsen. En deze integratie gaat niet ten koste van de fysieke bediening, die nog steeds aanwezig is, onder meer voor de instellingen van de airco. Op dit punt lijkt Hyundai de juiste balans te hebben gevonden tussen een moderne presentatie en ergonomie. Verder is de i20 ook rijkelijk uitgerust: airco is standaard, net als cruise control, rijstrookassistentie en de automatische noodremfunctie met voetgangersdetectie. In de topuitvoering Sky komen daar nog onder andere led-koplampen, een elektronische airco en een dodehoekbewaking bij. Een complete uitrusting dus, voor een competitief tarief: 16.599€ voor de basisversie met de 1.2i tot 27.649€ voor de Sky N-Line 1.0 T-GDi 100 pk 48V.

Lees ook : TEST Leapmotor C10 (2024): niet om mee te lachen

Gelukkig verwent de Koreaan eveneens zijn passagiers, ook op de achterbank. Wat de koffer betreft, is er een duidelijk verschil tussen de versies. Hoewel de basismotorisaties (1.2l 84pk en 1.0l 100pk) met een inhoud 352 liter bij de ruimsten van het segment horen, valt de 262 liter van de 48V mild-hybride versie erg tegen.

Advertentie – lees hieronder verder

Micro-hybride

Dit is natuurlijk jammer, want net met deze hybridisatie toont de kleine Koreaan zicht het efficiëntst, waardoor de dorst van de 1.0 T-GDI met enkele deciliters vermindert, volgens de WLTP-cyclus. Ons model, dat was uitgerust met de intelligente handgeschakelde versnellingsbak met een koppeling die met kabels aan de 48V module is verbonden, stelde zich tijdens de testperiode tevreden met 5.7l/100km, wat zeer dicht aanleunt bij de normwaarde van 5.1l/100km. Een 7-traps automatische transmissie is ook beschikbaar en biedt een vergelijkbaar gemiddeld verbruik.

Het is ook met deze motor dat deze stadsauto het aangenaamste is dankzij de boost die de benzinemotor in de acceleratiefasen krijgt. En wat met het rijgedrag? Wel, de i20 maakt gebruik van een gloednieuw chassis om de kloof te dichten met de referenties in dit segment. De stuurinrichting is precies genoeg en de demping, die vrij strak is op grote oneffenheden in het wegdek, biedt een goed compromis tussen comfort en stabiliteit van het koetswerk in de bochten.

Uiteraard is de i20 geen sportwagen – daarvoor moet je wachten op de aangekondigde i20 N – maar het rijgedrag is beduidend scherper dan voorheen. In de stad doet de lichte hybridisatie zijn werk voortreffelijk door de verbrandingsmotor vroeg genoeg uit te schakelen om bij lage snelheid meteen te switchen naar de “zero emission”-modus, waarna de krachtbron opnieuw snel en discreet wordt opgestart wanneer dat nodig is. Kortom, de i20 is nu een overtuigend alternatief in dit segment en verdient het om uit de schaduw te treden.

Conclusie

Karaktervol, eigentijds en rijkelijk uitgerust: eindelijk heeft de Hyundai i20 alle troeven in huis om zijn plaats te veroveren in dit felbevochten segment.